อาปะ, อาโป หมายถึง น. นํ้า, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าของสมาสมักใช้ว่า อาโป เช่นอาโปกสิณ อาโปธาตุ.
[กะสิน] น. วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยยึดหน่วงเอาธาตุนํ้าเป็นอารมณ์.
น. ของเหลวที่เอิบอาบซาบซึมไปได้ นับเป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ๑. ปฐวีธาตุ = ธาตุดิน ๒. อาโปธาตุ = ธาตุนํ้า๓. เตโชธาตุ = ธาตุไฟ ๔. วาโยธาตุ = ธาตุลม. (ป., ส.).
[นะ] น. การดื่ม, การเลี้ยง. (ป., ส.).
[นะ] น. การดื่ม, การเลี้ยง. (ป., ส.).
[นะพูม] น. ห้องดื่ม, สถานที่เลี้ยงดูกัน. (ส.).
น. ห้องเครื่องดื่ม. (ส.).
ก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.